Soms krijg je een vraag waarop je geen antwoord kan geven. Het begon met een verzoek van een cliënte om een vriendin op te nemen in haar testament. Ze wist de geboortegegevens niet precies en vroeg mij of ik die niet kon achterhalen in het bevolkingsregister. Toen ik haar uitlegde dat ik dat wel zou kunnen, maar niet mag vanwege de privacy, kwam het gesprek op de corona-app die het kabinet deze week ter sprake bracht. Het verbaasde haar dat dit blijkbaar zoveel weerstand opriep op de sociale media, telkens met een beroep op de privacy. Haar concrete vraag: Waarom hechten mensen toch zo aan hun privacy?
Haar twijfel is begrijpelijk. Immers, dat een voetbalclub geen uitspraak mag doen over de blessure van een speler met het oog op diens privacy is al lachwekkend, maar dat een vader uit privacyoverwegingen geen informatie van een luchtvaartmaatschappij krijgt of zijn vermiste zoon aan boord is, is natuurlijk schrijnend.
Hoe dan ook, de gehele privacywetgeving is danig doorgeschoten en dreigt zelfs een gevaar te vormen voor een goed functionerende samenleving. Immers, de veiligheid zou zijn gediend met een verplichte DNA-afname, maar is in strijd met de privacywetgeving. De corona-app zou misschien een welkom wapen kunnen zijn in de strijd tegen het virus, maar nu al rollen allerlei instanties – de Autoriteit Persoonsgegevens voorop – over elkaar heen om te waarschuwen voor inbreuken op de privacy. Het gezond verstand lijkt ver weg.
Maar, terug naar de vraag van mijn cliënte. Waarom hechten mensen toch zo aan hun privacy? Het zal duidelijk zijn dat ik deze vraag niet kan beantwoorden, vandaar dat ik de hulp inroep van u. Reacties zijn derhalve meer dan welkom. Ik ben reuze benieuwd!
