Gevonden op internet: 34% van alle huwelijken eindigt in een echtscheiding. En als eenmaal daartoe besloten is, moeten er allerlei afspraken worden gemaakt. De spullen moeten worden verdeeld, afspraken over kinderen gemaakt, alimentatie moet worden vastgelegd en nog veel meer. Doorgaans worden dergelijke afspraken neergelegd in een echtscheidingsconvenant, meestal opgesteld door een advocaat of een mediator.
Als er sprake is van een gemeenschappelijke woning, dan zal zo’n convenant hiervoor ook een regeling bevatten. Vaak wordt de gemeenschappelijke woning verkocht en regelt het convenant een verdeling van de opbrengst. Echter, in andere gevallen wordt het huis aan een van beide partners toegedeeld. EN PAS DAN OP!
Het convenant bevat in zo’n situatie meestal keurig de bepaling dat het huis zal worden toegedeeld aan bijv. de vrouw. Partijen tekenen het convenant en denken dat het dan geregeld is. Man vertrekt uit de woning en vrouw blijft zitten. DAAR GAAT HET FOUT.
De nieuwe eigendomsverhouding moet namelijk nog worden geregistreerd bij het kadaster. Het convenant bevat weliswaar de afspraak dat het pand toekomt aan de vrouw, maar dit is niet voldoende. Via een notariële akte dient het pand nog geheel op naam van de vrouw te worden gezet.
Met een zekere regelmaat komt het voor. Jaren na de echtscheiding wil de mevrouw in kwestie het huis verkopen, tekent een koopovereenkomst bij de makelaar, waarna de notaris in het kadaster ziet dat het huis nog voor de helft eigendom is van de toenmalige echtgenoot. Grote paniek! Immers, meneer heeft formeel geen rechten meer ten aanzien van het huis, maar zijn medewerking c.q. handtekening is wel degelijk vereist. Uiteraard een ongewenste situatie.
Dus: een toedelingsafspraak in het convenant is voor wat betreft de woning niet genoeg. Onderneem meteen de juiste vervolgactie. Dat scheelt een hoop ellende in de toekomst.
Meer info: onroerendgoed@seydlitz.nl
