Veel reacties zijn ontvangen naar aanleiding van het verhaaltje over de Paarse Krokodil. Het ongenoegen rondom de Brusselse en Haagse regeldrukterreur leeft blijkbaar enorm. In volgende bijdragen kom ik hier nog uitgebreid op terug.
Eerst iets anders. Regelmatig krijgen wij vragen over het inschakelen van een beëdigde tolk. Wanneer is dit verplicht? Liever niet natuurlijk, want het zijn natuurlijk ook weer extra kosten voor de cliënt. En vooral als je zojuist een huis hebt gekocht, komt dat vaak net niet uit.
De notariswet is duidelijk. Zodra een cliënt het Nederlands onvoldoende beheerst, is de notaris verplicht een tolk in te schakelen. Het doel hiervan is dat iedereen ook daadwerkelijk begrijpt waar hij of zij voor tekent. Op het oog een logische en goed doordachte regeling. Maar is dit ook zo?
Nou nee. De meeste tolken worden ingeschakeld bij de aankoop van een woning. Een tolk vertaalt dan bij de notaris de akten van levering en hypotheek. Maar, net bij deze akten is de notaris het eindstation. De voornaamste afspraken worden al veel eerder gemaakt, namelijk bij de makelaar en bij de hypotheekadviseur. Daar worden de koopovereenkomst en de hypotheekofferte getekend, die bindend zijn voor de cliënt. Eigenlijk de belangrijkste stukken van het hele proces. Wordt deze cliënt daarbij ook verplicht bijgestaan door een tolk? Nee! Dat is juist het kromme en ondoordachte. Pas helemaal op het eind, bij de notaris, verschijnt opeens de tolk aan tafel. En ja, de afspraken met de verkoper en de hypotheekbank staan dan al lang vast.
Typisch gevalletje van mosterd na de maaltijd!
Meer info? info@seydlitz.nl
