Opgetrokken wenkbrauwen. Vragende blikken. Wat is dit nu weer? Tsja, je komt bij een notaris. Je hebt een huis gekocht of aandelen en wil dat uiteraard ook geleverd krijgen. Het eerste wat je van de notaris krijgt zijn een handvol formulieren om in te vullen. Waaronder de PEP verklaring. Als je namelijk een PEP bent (geweest) of familie daarvan, moet je dat als cliënt melden aan de notaris. Nou, wanneer ben je dan zo’n PEP. En wat als je er een bent?
Om te beginnen. PEP is een afkorting van Politically Exposed Person, vrij vertaald Politiek Prominent Persoon. Dat ben je als je een politiek prominente functie vervult. Bijvoorbeeld staatshoofd, minister, ambassadeur of lid van een Hooggerechtshof. Maar ook een bestuurder van een politieke partij of een hoge officier wordt aangemerkt als PEP.
Kijk, in alle gevallen moet de notaris al een cliëntenonderzoek verrichten. Voorbeeld: als er meer dan € 10.000 aan eigen middelen wordt ingebracht bij de aankoop van een woning, moet de notaris nagaan hoe cliënt aan dat geld is gekomen. Ben je echter een PEP, dan moet de notaris nog een stapje verder gaan in zijn onderzoek. Niet een gewoon onderzoek volstaat, nee hij moet een verscherpt cliëntenonderzoek verrichten naar je. Hij moet extra speuren naar de herkomst van het vermogen waar de transactie mee wordt verricht. Immers, het geld zou wel eens afkomstig kunnen zijn uit steekpenningen of anderszins op snode wijze zijn verkregen. En hoe moet de notaris dat verscherpte onderzoek dan doen vraag je je af? Ja, dat vraagt de notaris zichzelf inderdaad ook af. En de wetgever zwijgt hierover. Althans, de wetgever laat dit geheel over aan de instelling (i.c. notaris) zelf. Lekker.
Kortom, een onzinniger brok regelgeving is nauwelijks denkbaar. En ook deze is weer ontstaan in Brussel, het hoofdkantoor van de Grote Paarse Krokodillenfabriek. En uiteraard braaf door Den Haag opgeslokt in onze wetgeving.
Meer info? info@seydlitz.nl
